Okładka
Choć tytuł książki daje nadzieję, na piłkarską opowieść, wcale nią nie jest. Wydany w Polsce „Wilimowski” bośniaka Miljenko Jergovicia, czyli światowa premiera książki, za pośrednictwem sportu obrazuje niepewną sytuację Europy, w której ciężko znaleźć własną oazę spokoju.
W połowie kwietnia 2016 roku, za pośrednictwem Wydawnictwa Książkowe Klimaty na polskim rynku literatury sportowej pojawiła się przetłumaczona przez Magdalenę Petryńską powieść „Wilimowski”. Jej autor – Miljenko Jergović – ukończył nad nią prace już jakiś czas temu, jednak dopiero teraz – w Polsce – ujrzała ona światło dzienne po raz pierwszy.
Symboliczny wymiar w książce ma tytułowa postać Ernesta Wilimowskiego, polskiego piłkarza, przez jednych traktowanego jako bohater, przez innych postrzeganego w roli zdrajcy. Zanim jednak wystąpił w reprezentacji III Rzeszy, został bohaterem w meczu, wokół którego prowadzona jest narracja powieści Jergovicia. Cztery bramki strzelone Brazylii pozwalają Polakom przez chwilę śnić, mimo zbliżającej się wielki krokami wojny.
Sport jest idealnym miejscem dla autorów, by w przystępny sposób pisać o sprawach ważnych. Boisko piłkarskie jest areną zmagań z własną tożsamością, gdzie nawet najmniejsi mogą walczyć z największymi.
182 strony, po jakich podróżujemy z głównymi bohaterami od czerwca 1938 roku mija niezwykle szybko, zarówno dzięki świetnej historii, jak i dobremu tłumaczeniu.
Nietypowa książka, w której sport nie jest podstawą, ale doskonale uzupełnia całą historię.
Fragment:
„Ale teraz poczuł, jak to jest być Wilimowskim. Ten dziwny nastrój trwał jakiś czas, sen był jednak bardziej rzeczywisty i Dawid na nowo poczuł dumę z powodu goli, które w nim strzelił. Dlatego wszystkim przy stole opowiedział sen. Żywo przedstawił każdą sekundę gry, opisał spotkanie inne od tego, które Polska rozegrała z Brazylią, bo w jego meczu Brazylijczycy nie atakowali, tylko bezskutecznie bronili się przed Wilimowskim. Choć oprócz niego nie było innych Polaków, ani groźny Leônidas, ani Hércules, ani nikt inny nie miał żadnych szans w walce z Wilimowskim.”
